แม่หมู
เจ้านิด
“แค่เปิด” เรื่องสั้นที่จะนำคนอ่านไปพบกับความหมายในการใช้เวลาร่วมกันกับใครสักคนอย่างแท้จริง พาไปพบกับคุณค่าของคำว่า “รัก” ที่ไม่จำเป็นต้องพูดให้หวาน แต่ต้องแสดงให้เข้าใจ
เรื่องราวของ ‘หนูนิด’ หมูตัว (ไม่) น้อยที่ไม่ลงรอยกับแม่ของเธอ หากจะเปรียบเธอก็เหมือนตัวแทนของวัยรุ่นที่แตกเนื้อสาวได้ไม่นาน ในสภาวะของยุคสมัยใหม่ทำให้เธอเป็นหมูที่มีความมั่นใจในตัวเอง รักอิสระ แฟชั่น และผู้ชาย เธอจะเป็นตัวแทนของวันรุ่นที่ต้องไปสู้รบปรบมือกับ ‘มนุษย์ป้า’ ที่มาในคราบแม่ของเธอเอง สาวสูงวัยนิสัยขี้บ่น โดยเฉพาะลูกสาวตัวดีที่ทำอะไรก็ขัดหูขัดตาไปซะหมด ใครว่าอยู่ด้วยกันทุกวันแล้วจะยิ่งรักกัน…หนูนิดของยืนยันเลยว่า ใช้ไม่ได้กับเธอและแม่ แน่นอน!
“ไอ้นิด!”
“อะไรแม่!”
“กินหมดแล้วทำไมไม่ล้างอ่างให้เรียบร้อย รำมันแห้งขัดไม่ออกเนี่ย”
“โห เดี๋ยวก็ล้างเองแหละ แม่จะบ่นทำไมนักหนาเนี่ย”
“มารยาท! สมบัติผู้ดีน่ะเคยรู้จักไหม”
…
“โอ้ยแม่! ตีทำไมเนี่ย เนื้อแดงเลย”
“เข้าวัดเข้าวาทำไมแต่งตัวแบบนี้ แกเป็นสลิ่มหรือไง”
“เขาเรียกสีรุ้งแม่ ตอนนี้กำลังฮิต แฟชั่นอ่ะรู้จักป่ะ!”
…
“ไอ้นิด ยิ้มอะไรตัวเดียว”
“ยิ้มให้ผู้ชายอยู่แม่”
…
พบกับความแสบสันของแม่ลูกคู่นี้ได้ใน Dek-D หมวดเรื่องสั้น แล้วคุณจะพบว่าคนข้างตัวคุณ “น่าชวน” มากแค่ไหน 🙂
สามารถติดตามได้ที่ :
ข้อมูลเพิ่มเติม
Facebook :https://www.facebook.com/ThePrototype.CA.PIM/?epa=SEARCH_BOX
Instragram : prototypecapim
Twitter : https://twitter.com/theprototypeca/status/1091323407289933824?s=07
#แค่เปิด #เรื่องสั้นเด็กดี #ครอบครัว #เก่าแต่ไม่แก่ #สองวัยใจเดียว #เสาชิงช้า #เดินจนปวดเข่าเมืองเก่าแต่ไม่แก่
