.
“ในอดีตเราเคยเป็นคนสอนหลีด แล้วเราก็รู้สึกว่าการต้องทำหน้าที่ใดหน้าที่หนึ่ง มันก็ต้องทิ้งบางอย่างไป ถามว่าทุกวันนี้ถ้าเรายังเป็นคนสอนหลีดอยู่ เราคงดูแลตรงนี้ได้ไม่เต็มที่ จุดเริ่มต้นจากตรงนั้น เราก็เลยมีทีม พอวันหนึ่งเราผันมาทำเสื้อผ้า ทีมตรงนั้นเขาก็ยังทำอยู่ แต่เราแค่เปลี่ยนหน้าที่มาดูแลในเรื่องของลุคของเสื้อผ้าหน้าผม การเป็นคนสอนหลีดสมัยก่อนมันก็ดี ทำให้รู้จักกับเด็กเยอะ หลากหลายสถาบัน มันเหมือนเป็นที่โชว์ผลงาน การที่ได้รับโอกาสที่ดี ได้สอนโรงเรียนที่ดี ได้ร่วมงานกับโรงเรียนใหญ่ มหาลัยดังๆ มันก็เป็นที่โชว์ผลงานของเรา มันก็ทำให้คนรู้จักเรา”
.
.
ร้านจะตั้งอยู่ในซอยประชาชื่น 19 โดยมองเผินๆแล้วไม่สังเกตก็จะไม่ทราบเลยว่าเป็นร้านเช่าชุด เนื่องจากมีการออกแบบตกแต่งร้านที่มีสไตล์เฉพาะ ไม่เหมือนร้านเช่าชุดทั่วไป มีการแบ่งออกเป็นสองส่วน คือส่วนที่เป็นหน้าร้านเช่าชุดและคาเฟ่เพื่อให้ลูกค้านั่งรอ ไฮ้บอกกับเราว่าจุดสำคัญที่สุดที่ทำให้ร้านมีชื่อเสียงมาถึงทุกวันนี้คือเขายึดคุณภาพเป็นหลัก เพราะถ้าไม่มีคุณภาพ ต่อให้อยู่ในที่ดีแค่ไหน ลูกค้าที่มาเช่าก็จะเช่าแค่ฉาบฉวย มาใช้บริการครั้งเดียวแล้วก็จะไม่กลับมาอีก
.
“ถ้ามองในเรื่องของการตัดเย็บ มองเรื่องของการใช้วัสดุที่มีมูลค่า มันก็เป็นส่วนสำคัญ แต่ถ้ามองในเรื่องของรสนิยม บางทีมันเป็นสิ่งเหมือนเวลาลูกค้าเปิดตู้เสื้อผ้าแล้ววันนี้อยากใส่แบบนี้ ก็เหมือนกัน การทำกิจกรรมของเขาครั้งหนึ่งในช่วงเวลาหนึ่ง คือเขาเป็นช่วงที่เขาเป็นวัยเด็กมัธยม เขาก็ให้ความสำคัญกับกีฬาสี เพราะฉะนั้นหนึ่งครั้งที่เขาให้ความสำคัญ เขาก็เลือกสิ่งที่ดีที่สุด มันก็เหมือนกับการเปิดตู้เสื้อผ้า ว่าวันหนึ่งที่สำคัญ เขาอยากใส่ชุดอะไร แล้วร้านนี้เลยเป็นรสนิยมตรงกันกับเขา ในแต่ละร้านทำดีไซน์ไม่เหมือนกันหรอก เพียงแต่ว่าอาจจะถูกใจในบางกลุ่ม
อัตราราคาจะดูจากความเก่าใหม่ ชุดที่ตัดมาใหม่มันก็ยังสดอยู่ ราคาแพงก็จะแพงกว่าชุดที่เคยผ่านการใช้มาแล้ว ราคาก็จะตามสภาพ ระบบเช่าไม่เหมือนระบบซื้อขาย เพราะซื้อขายดูที่งบ ถึงจะประเมินได้ว่าชุดนี้จะราคาเท่าไหร่ แต่ถ้าเช่าเราก็จะตั้งราคามาเลยตั้งแต่ต่ำสุดถึงสูงสุด ต่ำสุด 1,000 สูงสุด 4,000 บาท มีให้หมดทุกอย่างรวมไปถึงรองเท้า ไม่รวมแต่งหน้าทำผม แต่งหน้าทำผมเป็นค่าใช้จ่ายแยก เราดูแลเรื่องคอสตูมเป็นหลัก
เวลาลูกค้าเข้ามาติดต่อเขาก็จะถามเราว่ามีช่างแต่งหน้าไหม เราก็จะถามว่ามีงบเท่าไหร่ เราก็จะมีเรตราคาของช่างเรา จริงๆช่างเป็นทีมงานของเรา แต่เราก็ให้เขาเลือกทำตามความสบายใจว่าเราจะให้เบอร์ทีมช่างกับลูกค้าไป เพื่อคุยราคากันเอาเอง เราไม่อยากให้ลูกค้ามารู้สึกว่ามันเป็นระบบ”
.
..
.
……….โดยวัสดุที่นำมาสรรสร้างชุดแต่ละชุดให้ออกมาสวยงาม เป็นวัสดุจากในประเทศด้วยส่วนหนึ่งและจากประเทศจีนด้วยอีกส่วนหนึ่ง โดยไฮ้จะบินไปดูของด้วยตัวเอง และส่งของกลับมาด้วยบริการของบริษัทคาโก้
.
“เราบินไปดูของเอง แล้วเราก็ไปดูตัวอย่างผ้าในแต่ละร้าน ที่จีนจะใจดีกว่าเมืองไทย เขาจะทำแผงไว้เลยทุกร้าน แล้วเราก็ดึงกลับมา แล้วเราก็ทำการบ้านที่โรงแรมว่าเราอยากจะทำแบบนี้ บริษัทคาโก้เขาจะมีล่าม เราก็จะให้ล่ามพาไปดึงมาในแต่ละร้าน ในการ์ดจะมีตัวอย่างผ้าและรายเอียดทุกอย่างคล้ายๆนามบัตร สั่งอุปกรณ์ทุกอย่างก็สั่งที่นั่น แต่ว่าถูกกว่าแต่มันก็ต้องมีจำนวน ซื้อทีก็ต้องซื้อยกม้วน สั่งออเดอร์รองเท้าก็ต้องสั่งขั้นต่ำ 60 คู่ – 100 คู่ต่อ 1 สี คละไซต์ได้ เพราะฉะนั้นจะมีค่าใช้จ่ายที่ร้านจะไม่ค่อยให้ความสำคัญคือเรื่องรองเท้า ปีหนึ่งที่ร้านต้องสั่งรองเท้ามาสต๊อกไว้มากกว่า 500 คู่ เฉลี่ย 1 ปีต้องผลิตรองเท้าหญิง 400 คู่ ผู้ชาย 150-200 คู่ ปีหนึ่งจ้องมีค่าใช้จ่ายเรื่องรองเท้าแยกจากเสื้อผ้าที่นี่มันเลยครบวงจร”
.
.
.
.
จักรพันธ์เล่าว่าเขาถือว่าโซเชียลเน็ตเวิร์คเป็นพื้นที่แสดงผลงาน ทำให้เกิดการบอก ร้านซ้อไฮ้จึงเป็นที่รู้จักและเติบโตอย่างแข็งแรงมาจนถึงทุกวันนี้ โดยลูกค้าไม่ได้มีเฉพาะในกรุงเทพเท่านั้น ลูกค้าจากต่างจังหวัดถือเป็นครึ่งหนึ่งของจำนวนลูกค้าทั้งหมด
.
“ส่วนใหญ่เราก็ลงแค่โซเซียลเน็ตเวิร์ค แต่ก่อนจะมีไฮไฟว์ เดี๋ยวนี้ก็จะเป็นเฟสบุ๊คที่มีแฟนเพจ และอินสตาแกรมในยุคนี้ เราก็เล่นหมดนะ เพราะว่ามันเป็นช่องทาง จริงๆที่เล่นไม่ได้ตั้งใจขายของ ถ้าคนที่มีโอกาสติดตามเรา เราไม่ได้เป็นคนเอะอะขายของ แต่เพียงแต่ว่าเหมือนเป็นที่แสดงผลงานเรามากกว่า แล้วพอคนเห็นเยอะๆมันก็เลยเป็นเหมือนร้านค้า ทั้งที่จุดประสงค์แรกถ้าย้อนไปดูมันก็คือชีวิตของเรา มันไม่ได้พูดถึงเรื่องการขายของ มันพูดถึงเราชอบอะไร เราทำอะไร ทำกิจกรรมอะไรอยู่ ณ เวลานั้น เหมือนปากต่อปาก เพราะร้านเราไม่ได้ตั้งอยู่ริมถนน เราไม่ได้ทำให้คนอื่นเห็นชัด มาที่นี่เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร คือต้องโทรมาก่อน ลูกค้าที่เข้ามาจึงลูกค้าเฉพาะ เพราะว่าเขาต้องชอบ ชอบแล้วจึงโทรถาม อาจจะสอบถามเบื้องต้น แล้วถ้าถูกใจจึงจะเข้ามา ลูกค้าที่นี่ไม่ใช่กรุงเทพอย่างเดียว ต่างจังหวัด 50% เลยทีเดียว”
.
.
……….ผ่านมากว่า 10 ปี เรียกได้ว่าเป็นร้านเช่าชุดที่ครบวงจร ด้วยความรักและความเข้าใจในสิ่งที่ตัวเองทำ จึงทำให้ร้านซ้อไฮเป็นที่ไว้วางใจของลูกค้าอย่างมากมาย
.
“ธุรกิจที่เราทำมากกว่า 10 ปีนี้คือเราคุยกับลูกค้ามาตลอด 10 ปี เราไม่ใช่คนที่ให้คนอื่นเฝ้าร้านแทนแล้วเราก็ไปทำส่วนอื่น ทีมดีไซน์เราก็มี เราก็จะเรียกมาคุยงานที่ออฟฟิศ เขาก็กลับไปทำ แล้วก็กลับมาให้เราเช็ค แล้วให้เราเลือกว่าแบบนี้ผ่านไม่ผ่าน ดีหรือไม่ดี ลูกค้าจะชอบหรือไม่ชอบ เราไม่ได้ลงเองทุกอย่าง เพราะถ้าเราลงเองทุกอย่างเราก็จะไม่ได้คุยกับลูกค้า
การพูดคุยหรือการแนะนำให้ลูกค้าเข้าใจมันสำคัญ เพราะบางทีเขาไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาเลือกมันดีที่สุดสำหรับเขาไหม เราแค่เติมความมั่นใจให้เขา โดยที่เราดูจากความเป็นจริง ถ้าลูกค้าเราสวย เท่ากับว่าการบอกปากต่อปากก็เกิดขึ้น ที่เราอยู่ได้มานานขนาดนี้เพราะว่าเราก็ต้องดูละเอียดพอสมควรว่าอันนี้อย่าเอาเลย มันไม่เหมาะกับบุคลิกของคุณ คุณใส่มันไม่น่าโอเค คุณอายตรงไหน ต้องการปกปิดตรงไหน ต้องการเปิดส่วนไหน คุณก็แจ้งเรา เด็กส่วนใหญ่ไม่มั่นใจเรื่องวงแขน เราก็ต้องมีวิธีพูดกับเขา การคุยกับเราเลยเป็นเหมือนการสร้างความมั่นใจให้กับลูกค้า”
.
.
……….ในอนาคตจักรพันธ์เล่าว่าเขาอยากวางระบบการบริหารร้านให้มีความรวดเร็วในการบริการมากยิ่งขึ้น และอาจจะมีการแตกลายธุรกิจออกไปอีก แต่ก็ยังเกี่ยวเนื่องกับเสื้อผ้า
.
“เป้าหมายของผมตอนนี้คือการวางระบบร้านให้แข็งแรง ทุกวันนี้มันก็มีระบบของมันแหละ เพียงแต่ว่าเราอยากวางให้มันเป็นระบบที่ช่วยในเรื่องของการบริการมากกว่า เพราะว่าลูกค้าเป็นคนไม่อยากรอ ทำยังไงก็ได้ให้บริการรวดเร็ว อาจจะมีช่องทางการติดต่อที่เพิ่มมากขึ้น มีแยกไปเลยว่าครอสแบบนี้คุยกับช่างคนนี้ ไม่ต้องคุยกับผมก็ได้ หรืออยากได้อะไรที่พิเศษจริงๆ หรือว่าเป็นลูกค้าเก่าคุยกับผมได้ ก็อาจจะเพิ่มช่องทางทุกอย่างให้มันรวดเร็วขึ้น กับอีกแบบหนึ่งคือพัฒนาในเรื่องของธุรกิจ หมายถึงว่าอาจจะต้องแตกลายเพิ่มออกไป เช่น ทำเป็นชุดราตรี ชุดอีเว้นท์ หรือชุดแต่งงาน จริงๆเราก็ทำ แต่ว่าเราทำโดยที่ยังไม่โปรโมท อย่างชุดสำหรับศิลปินดารา จริงๆเรามีเราทำร่วมกับเพื่อน เป็นอีกแบรนด์หนึ่งที่ไม่ได้ใช้ชื่อแบรนด์ซ้อไฮ้ ที่เหมือนแตกลายธุรกิจแต่ไม่ให้มันหลุดออกจากเสื้อผ้า แค่นั้นเอง”
.
……….ความมุ่งมั่นตั้งใจจริงทำให้ไฮ้ค้นหาสิ่งที่ตัวเองรักเจอ และมีความสุขในทุกวันในอาชีพของตัวเอง
.
“ตอนเด็กๆเราไม่ได้ฝันว่าเราจะทำธุรกิจนี้ เราฝันว่าเราจะต้องเป็นเจ้าของธุรกิจ เราไม่เคยรู้หรอกว่าสิ่งที่เราทำมันคืออะไร แต่ว่าเพื่อนเคยเอาหนังสือเล่มหนึ่งมาวางให้ เกี่ยวกับกฎแรงดึงดูด เมื่อเราคิดสิ่งใด ปรารถนาสิ่งใด ตั้งใจทำสิ่งใด มันก็จะได้อย่างที่ตัวเองคิด ตอนเด็กๆ ผมมีแค่ความฝันล้วนๆ แล้วพอได้โอกาสทำนู้นทำนี่ ผมก็ทำให้มันดีโดยที่ไม่มีเรื่องเงินเป็นปัจจัย เพราะเด็กส่วนใหญ่สนุกกับการทำมากกว่าที่จะได้เงิน ถ้าเรามองเรื่องเงินเป็นเรื่องใหญ่ งานเราออกมาไม่สวยแน่นอน ทุกวันนี้ทำชุดไม่เคยคุ้มต้นทุน ทำยังไงก็ได้ให้ชุดออกมาสวยไว้ก่อน แล้วเดี๋ยวค่อยมาตั้งราคาอีกที เพราะงานศิลปะมันใช้เงินเป็นตัวกำหนดไม่ได้
เราต้องมุ่งมั่น ต้องทำจริง ต้องทำให้สุด คือเราทำธุรกิจตั้งแต่เราอายุ 20 ปี มันก็กลายเป็นว่าเราไม่มีกระบวนความคิดที่เผื่อเจ๊ง เรากล้าได้กล้าเสียเต็มๆ ร้อยเปอร์เซ็นต์ พอคำว่ากล้าได้กล้าเสียของเราออกมาเป็นผลดี มีตลาดที่ใหญ่ขึ้น มีลูกค้าเพิ่มขึ้น มันเลยทำให้เราคิดว่าสิ่งที่เราทำมันมาถูกทางแล้วที่เราต้องเต็มที่กับมันจริงๆ คือต้องมุ่งมั่นมากๆ จะทำอะไรก็ทำให้สุด”
.
.
.
ติดตามอ่านเพิ่มเติมได้ที่ : http://issuu.com/theprototype/docs/issue1
.
.
