“น้ำใจ” 1 ในล้านคำสำคัญที่ส่วนใหญ่มองว่าต้องมีในสังคม เช่นเดียวกับ “นายอาจประณต สิงห์ทองไชย นักศึกษาสถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์ ชั้นปีที่ 3” ที่จะมาเปิดเผยมุมมองของนิยามน้ำใจ และเล่าประสบการณ์จริง “น้ำใจบนท้องถนน” ที่ผ่านมาไม่นาน แต่ยังคงเป็นสิ่งเล็ก ๆ ที่อยู่ในความทรงจำ
อาจประณต: สำหรับผม น้ำใจ คือ ความเมตตา ความใส่ใจ การแบ่งปัน ซึ่งเกิดจากบุคคลหนึ่งที่มีจิตใจบริสุทธิ์ อยากจะทำอะไรเพื่อคนอื่นโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนอะไรทั้งสิ้น
Q: ช่วงวัย “นักศึกษา” คิดว่า น้ำใจ สามารถทำอะไรได้บ้าง
อาจประณต: สิ่งที่ผมคิดว่านักศึกษาสามารถทำได้ คือ การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เช่น เพื่อนบางคนเขาไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เขาเรียน แต่เราเข้าใจ เราก็สามารถติวให้เขาได้ สิ่งนี้ก็เรียกว่าน้ำใจแล้ว นอกจากนี้ ผมคิดว่าการมีส่วนร่วมช่วยเหลือสังคมในด้านอื่น ๆ ก็ทำได้ ทั้งการช่วยเหลือสัตว์ ช่วยเหลือคนขอทาน หรือการช่วยคนข้างถนน เพราะผมมองว่าการมีน้ำใจต่อกัน ไม่ว่าจะเป็นนักศึกษาหรือบุคคลทั่วไปก็ควรต้องมองคนอื่นว่าเขาขาดอะไร และเราพอจะช่วยได้ไหม แต่ต้องไม่เดือดร้อนตัวเองด้วย
Q:เคยเจอเหตุการณ์ “น้ำใจบนท้องถนน” บ้างไหม
อาจประณต: เคยครับ เมื่อกลางเดือนพฤศจิกายน ขณะที่ผมอยู่บนรถเมล์เพื่อจะไปยังอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ที่บนถนนมีการจราจรที่ติดขัดมาก ได้เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้น เมื่อรถเมล์ที่ผมนั่งอยู่มีความร้อนขึ้นสูง คนขับรถต้องจอดรถกะทันหันบนทางด่วน ทำให้ผู้โดยสารจำนวนมากที่ใช้บริการรถคันนี้ ต้องลงจากรถกลางทาง แต่โชคยังดีที่รถเมล์คันที่ 2 วิ่งตามมา แต่ว่ารถเมล์คันที่ 2 ก็สามารถรับผู้โดยสารที่ตกรถได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น ทำให้ผู้โดยสารที่เหลือต้องใช้เวลารอรถคันต่อไป แต่อีกไม่นานรถเมล์คันที่ 3 ก็มา ซึ่งภายในรถเมล์ก็มีผู้โดยสารยืนแออัดอยู่แล้วก็ตาม แต่สิ่งที่ผู้โดยสารบนรถคันนี้ทำคือ การช่วยขยับชิดเข้าไปข้างในของรถเมล์ เพื่อจะให้ผู้โดยสารที่เหลือสามารถแทรกตัวขึ้นไปได้หมด ทั้งที่มีพื้นที่เพียงเล็ก ๆ เท่านั้น อันที่จริงผู้โดยสารที่อยู่บนรถเมล์คันนั้นจะไม่ขยับชิดในให้ก็ได้
“ซึ่งเหตุการณ์นี้ที่ผมได้เจอมากับตัวนั้น ทำให้เชื่อว่าคนไทยยังมีน้ำใจที่พร้อมจะช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอผมไม่ได้มองว่าเหตุการณ์ที่ผมเจอนั้นเป็นความประทับใจเล็ก ๆ กับคำว่าน้ำใจบนท้องถนนแต่ผมมองว่ามันคือสิ่งที่ดี เป็นความดีอยู่ในตัวของคนทุกคน นั่นคือสิ่งที่เรียกว่าน้ำใจ”
